Een fragment uit mijn nieuwsbrief september 2010
“Deze zomer had ik een heerlijke vakantie. Voor het eerst sinds 18 jaar weer op vakantie met mijn lief, zonder de kinderen. Dat was een groot feest, we hadden een waar “honey-moon-gevoel”. Hoewel we veel mooie gezinsvakanties meegemaakt hebben was dit toch iets anders. Bijna drie weken trokken we de hele dag met zijn tweeën op.
Een heerlijke vakantie, en tóch iets gemist
Eenmaal thuis waren er de kinderen en hun vakantiebelevenissen, klussen in en om het huis en stapje voor stapje weer aan het werk. Hoewel het me altijd moeite kost om er “weer in te komen” vond ik het dit jaar extra lastig. En mijn lichaam gaf onrustige signalen af. Ik kwam er achter dat ik 1 ding te kort gekomen was in de vakantie: ik was te weinig alleen geweest!! Het was erbij ingeschoten. Mijn geest merkte daar nog niks van, maar mijn lichaam gaf het aan.
Alleen zijn als primaire levensbehoefte
De afgelopen jaren heb ik ervaren dat regelmatig alleen zijn voor mij (haast) net zo belangrijk is als eten en drinken. En ik denk dat dat voor veel hooggevoelige mensen het geval is. Als je alleen bent ervaar je minder prikkels, je word minder afgeleid en minder verleid tot aanpassing. Je kunt je aandacht richten op 1 activiteit. Je kunt checken hoe het met je is. Je kunt reflecteren, verwerken.
Rust geeft ruimte
En: vanuit de rust ontstaat er ruimte voor iets nieuws, voor creativiteit. Natuurlijk maakt het uit wat je doet als je alleen bent: alleen met je belastingpapieren schoont meestal minder op dan in je eentje een appeltaart bakken. En van in je dagboek schrijven herstel je meer dan van achter de computer kruipen of via andere media continu het contact met de buitenwereld onderhouden…
Een cadeau voor lichaam en geest
Het is net als met een zeilboot, die door een kanaal vaart “op de motor”: je raakt snel gewend aan het gebrom. Maar als op open water de zeilen gehesen zijn en de motor wordt afgezet…. ervaar je het genoegen van de rust! Zo is het met je lichaam ook: het weet soms niet wat het mist, totdat het ineens wat rust cadeau krijgt.